संविधान दिन

     अथक परिश्रम घेऊन तयार करण्यात आलेल्या संविधानाचा अंतिम मसुदा २६ नोव्हेंबर १९४७ रोजी संविधान समितीने स्वीकारला.

     हे संविधान भारताच्या उन्नतीसाठी, प्रगतीसाठी, सर्व नागरिकांना न्याय - समता प्रदान करण्यासाठी, देशाचे आर्थिक धोरण व्यवस्थित राबवून देशातील समस्यांचे निराकरण करून येथील जनतेला सुखाचा श्वास घेता यावा यासाठी मार्गदर्शक ठरणारे आहे.
     परंतु , आजच्या घडीला ज्या राजकारण्यांना हा देश चालवण्यासाठी या संविधानाच्या माध्यमातून बहुमुल्य अधिकार प्राप्त झाले आहेत, ते जाणीवपूर्वक स्वतःच्या स्वार्थापोटी या पवित्र ग्रंथाचा सर्रास गैरवापर करताना दिसताहेत.
     आणि दुर्दैव म्हणजे ज्या जनतेच्या हक्कांसाठी या संविधानाद्वारे भारत देश हा एक लोकशाहीप्रधान देश म्हणून घोषित केला गेला, ते देखील राजकीय भक्तीच्या इतके आहारी गेलेत की, आपल्या हक्कांचा बळी देत आपलेच नेते स्वतःच्या स्वार्थापोटी आपली थट्टा करीत आहेत याचे भानच त्यांना उरले नाही.
     हे संविधान जनतेचे सुजलाम - सुफलाम राष्ट्र निर्माण करण्यासाठी बनवण्यात आले होते. त्याला तोडून मोडून, आपल्या सोयीनुसार वळवून त्याची क्रूर थट्टा राज्यकर्त्यांनी चालवली आहे.
     आपल्या हक्कांची जाणीव होऊन जनतेने राज्यकर्त्यांची गुलामगिरी आणि चुकीची पाठराखण करणे सोडून त्यांच्यावर अंकुश ठेवणारा दिवस उजाडेल त्याचवेळी आपल्या संविधानाचा खर्‍या अर्थाने सन्मान होईल...

✒ K. Satish

चांगला बदल हवा...

 एखादी क्रांती करण्यासाठी

त्याग करणे गरजेचे आहे,

अन्यायाचा बीमोड करण्यासाठी

निर्भीडपणे लढा देणे गरजेचे आहे,

घाण साफ करण्यासाठी

घाणीमध्ये उतरणे गरजेचे आहे,

आणि म्हणूनच

राजकारण कितीही घाणेरडे असले तरी

जनतेला तिचे हक्क मिळवून देण्यासाठी

चांगल्या व्यक्तींनी राजकारणात पडणेही तितकेच गरजेचे आहे.

✒ K. Satish

हाच माझा ध्यास

 आवाज माझा नसला तरी

शब्द माझे असावेत,

शब्दांना असावी धार अशी की,

ऐकणाऱ्याच्या मनी ठसावेत

✒ K. Satish

विश्वासार्हता

तुम्हाला तुमच्यावरील विश्वास अबाधित राहून तुमचे ऋणानुबंध दीर्घकाळ टिकावे अशी इच्छा असेल तर,

एक सोपे सूत्र आत्मसात करा......

कधीही खोटे बोलू नका...

✒ K. Satish

सौंदर्याची परिभाषा

 आपण जन्माला आल्यानंतर कसे दिसणार हे काही आपल्या हातात नसते.
त्यामुळे आपल्या कुरूपपणाविषयी न्यूनगंड बाळगण्यात अथवा आपल्या सौंदर्यावर गर्व करण्यात काय अर्थ आहे ?

खरा कस तर तेव्हा लागतो,
जेव्हा आपण आपले सद्गुण वाढवून दुर्गुणांवर विजय मिळवतो. आपल्या मनमिळाऊ स्वभावाने, बुद्धिचातुर्याने, निस्वार्थी वृत्तीने व स्वतः दुःखी असूनही आपल्या चेहर्‍यावर अथवा देहबोलीतून कोणालाही त्या दुःखाची जाणीव होऊ न देता इतरांच्या चेहर्‍यावर हास्य फुलवण्याच्या कौशल्याने लोकांची मने जिंकून आपल्या कुरूपतेला सौंदर्यात बदलण्यात आणि सौंदर्याला अतिसुंदर बनवण्यात यशस्वी होतो.

                                                            ✒ K. Satish

चित्रपट

सत्याचा आरसा असावा

चित्रपट हा मनी ठसावा,

पैशांसाठी बीभत्सतेला

इथे कदापि थारा नसावा

✒ K. Satish

 

उपेक्षित पोशिंदा

     कोरोना या विषाणूची महाभयंकर साथ आली आणि तिने काही काळातच संपूर्ण जगाच्या धकाधकीच्या जीवनाला लाॅकडाऊनचे कुलूप लावून स्तब्ध करून टाकले.

     क्षणाक्षणाला पैसा कमावण्यासाठी, उचित ध्येय गाठण्यासाठी सर्वांचीच धावपळ सुरू होती. आणि इथून पुढील काळात या अशा धकाधकीच्या जीवनाशिवाय शांततेने जीवन जगता येऊ शकेल ही कल्पनाच कालबाह्य होत चालली होती. परंतु, शेवटी जीवन मरणाचाच प्रश्न उद्भवल्यावर सर्वांना नाईलाजाने थांबावेच लागले. कारण हा देह असेल आणि त्यात प्राण असेल तरच या धावपळीला, प्रगतीला, ऐशआरामाच्या वस्तूंना आणि आजकाल सर्वांत जास्त महत्व प्राप्त झालेल्या पैशाला अर्थ आहे. म्हणून मग सगळेजण उद्याची चिंता सोडून स्वतःसाठी, स्वतःच्या कुटुंबाच्या रक्षणासाठी किंबहुना पृथ्वीतलावरील सर्व मनुष्यप्राण्यांचे जीवन वाचवण्यासाठी घरात बंदिस्त होऊन जगू लागले.

     या अनपेक्षित बंधनाचा उपयोग प्रत्येकजण स्वतःच्या व कुटुंबातील इतर सदस्यांच्या कलागुणांना वाव देणे, वाचन - लिखाण, बैठे खेळ खेळणे, निरनिराळ्या पाककृती शिकणे, एखादी सुप्त आवड जोपासण्यासाठी कधी वेळच मिळाला नाही तिला चालना देणे...अशा निरनिराळ्या मार्गातून करू लागला.

     हे सर्व करताना थोडा फार त्रास सर्वांना सहन करावा लागला. आर्थिक नुकसानही सहन करावे लागले. भविष्याचे प्रश्नचिन्ह कित्येकांच्या पुढे उभे राहिले परंंतु तरीही कोणाचे जगणे थांबले नाही. कारण दोन वेळचे, नाहीतर किमान एका वेळेचे जेवण तरी सर्वांना मिळत होते. बाकी व्यवहार थांबले तरी जगण्यासाठी या शरीराला अन्न मिळणे अत्यंत आवश्यक आहे. त्यामुळे सर्व जग थांबले तरी सर्वांना जगवण्यासाठी लागणारे अन्नधान्य, भाजीपाला पिकविणारा शेतकरी हा या मानवजातीला त्यांच्या आयुष्यातील या विलक्षण संकटातदेखील हा मानवी देह टिकवून ठेवण्यासाठी लागणार्‍या अन्नाची सोय करण्यासाठी राबत होता.

     खरंच या संकटाने निसर्ग, शेती आणि त्या अनुषंगाने शेतकरी बांधवांच्या या पृथ्वीतलावरील उपयुक्ततेची, आवश्यकतेची सर्वांनाच प्रकर्षाने जाणीव करून दिली आहे. या प्रगतीच्या युगात आपण अनेक अत्याधुनिक उपकरणे, आलिशान गाडी, मोठा बंगला, ऐशआरामातील जीवनशैली यांच्या मोहात पडून वाहवत गेलो होतो. परंतु या दोन अडीच महिन्यात सर्व मानवजातीला या ऐशआरामाच्या जीवनाचा उपभोग घेणे तर दूरच... पण त्याची आठवणदेखील झाली नाही. परंतु पोटाला अन्न मात्र प्रत्येकाला हवे होते. कारण या सर्व आभासी दुनियेतील सुखांचा उपभोग घेण्यासाठी हा देह आणि त्यामध्ये प्राण असणे आवश्यक आहे. आणि हा देह जगवण्यासाठी अन्न आणि पाण्याने त्याचे पोषण करणे जरुरीचे आहे. त्यामुळे पुरेसे अन्नधान्य, भाजीपाला उपलब्ध असल्याने वेगवान आयुष्याला ब्रेक लागूनही मानवजातीला ब्रेक लागला नाही.

     या परिस्थितीतून एक प्रश्न समोर उभा राहतो की, भरपूर संपत्ती असणार्‍या, उच्च आलिशान जीवनशैली जगणार्‍या (अर्थात हाय-फाय लाईफस्टाईल जगणार्‍या ), असंख्य लोकांच्या लवाजम्यात अनेक अंगरक्षक सोबत घेऊन फिरणार्‍या लोकांना मान देण्याची, त्यांच्यासमोर नतमस्तक होण्याची या जगात प्रथाच पडली होती. परंतु, मानवासाठी सर्वात अत्यावश्यक असलेले अन्नधान्य व भाजीपाल्याची सोय करणार्‍या शेतकरी राजाला मात्र त्याच्या या महान कार्याबद्दल कधी एवढा मानसन्मान दिला गेला नाही.

     आतातरी सध्याच्या परिस्थितीतून सर्वांनी बोध घ्यावा. नुसते शेतीप्रधान देश म्हणून चालणार नाही, तर शेती ही प्रथमस्थानी नजरेसमोर ठेवून शासनानेदेखील पुढील आराखडा तयार करायला हवा. देशाची प्रगती करताना प्रथम शेतीला वैभव प्राप्त करून देणे गरजेचे आहे. शेतकरी राजाला फक्त नावापुरते राजा म्हणून चालणार नाही, तर त्याच्या कार्याची योग्य दखल घेऊन त्याला यथोचित मानसन्मान दिला गेला पाहिजे.

     मला निश्चित खात्री वाटते की, मानवाने कितीही प्रगती केली तरी भविष्यकाळात जो देश शेतीला प्राधान्य देऊन प्रथम क्रमांकाचा व्यवसाय बनवेल, जास्तीत जास्त तरूणपिढीला शेती करण्यासाठी प्रेरित करेल किंबहुना तरूणपिढी शेतीकडेच आकर्षित होईल अशी अभूतपूर्व क्रांती या व्यवसायात घडवून आणेल. त्या देशासमोर सर्व मानवजातीला नतमस्तक व्हावेच लागेल.

सर्व शेतकरी बांधवांविषयी कृतज्ञता व्यक्त करून 

सर्व मानवजातीतर्फे त्यांचे मनःपूर्वक आभार मानतो...!!!

✒ K. Satish