एक सामाजिक कटुसत्य

     एक गहण सामाजिक प्रश्न..... खरंच मातापित्यांनी मुलांना जन्म देणे हे त्या मुलांवर उपकार असतात का ?, त्यांना या जगात आणून त्यांनी या मुलांवर मोठी मेहेरबानी केलेली असते का ?

     हा प्रश्न पडण्याचे कारण की, समाजात सर्व स्तरावर मुलांना या गोष्टीची सतत जाणीव करून दिली जाते की, तुझ्या आई वडीलांमुळेच तू हे जग पाहू शकलास आणि ते अजिबात खोटे नाही. निश्चितच त्यांच्या आईवडिलांचे मिलन झालेच नसते तर ही मुले जन्माला खरोखरच आली नसती.

   परंतु, मुद्दा हा उरतो की, या मुलांवर उपकार करण्यासाठीच सर्व आई वडीलांनी मुलांना जन्म दिलेला असतो का ?....की, आपल्याला मुलाचे सुख लाभावे, समाजात आपल्याला मूल झाले याचा आनंदोत्सव साजरा करता यावा, ' मूल होत नाही ' अशा समाजातील टोचून बोलणाऱ्या टोमण्यांपासून आपला बचाव व्हावा व सामाजिक स्वास्थ्याच्या हेतूने लग्नबंधनात अडकून आपल्या शारिरीक गरजा भागाव्यात या सर्व गोष्टी त्यामागे नाहीत का ?

     माणसाने स्वतःच्या आनंदासाठी मूल जन्माला घातल्यानंतर त्याच्यावर उपकाराची भाषा करून त्याला या गोष्टीची जाणीव करून देण्याची पद्धत मोडीत निघायला हवी. सर्व सजीवांची उत्पत्ती हे निसर्गचक्र आहे. आपण फक्त निमित्तमात्र असतो. त्यामुळे सर्व मातापित्यांनी आपल्या मुलांवर फक्त जन्म दिला म्हणून अधिकारवाणीने हक्क गाजवून त्यांना चुकीच्या गोष्टीदेखील करायला भाग पाडणे अथवा त्यांच्यावर अत्याचार करणे हे या निसर्गचक्राचा गैरवापर केल्यासारखेच आहे.

     त्यामुळे प्रत्येक मातापित्याने आपल्या मुलांना फक्त जन्म दिला म्हणून अधिकार गाजवणे बंद केले पाहिजे व समाजानेही या विधानाचा ऊहापोह करून मुलांना फक्त ज्ञानाचे डोस पाजून कात्रीत पकडण्याऐवजी या मुलांना जीव लावावा, त्यांना माता पिता या नात्याने तुमचे प्रेम द्यावे, आपुलकी आणि जिव्हाळ्याचे संबंध प्रस्थापित करावेत आणि फक्त जन्म दिला म्हणून नाही तर तुमच्या सुस्वभावाने, चांगल्या वर्तणुकीने, मायेने त्यांची मने जिंकावीत...

माता, पिता हे बनणे सोपे
संदेश सार्‍यांना कळवावा,
या नात्याचा सन्मान आपल्या
आचरणातून मिळवावा...

✒ K.Satish

नाते

नाते टिकवण्यासाठी कमीपणा घेणे ही चांगली बाब आहे. परंतु, प्रत्येक वेळी जर का तुम्हालाच कमीपणा घ्यावा लागत असेल तर निश्चितच त्यावर विचार करण्याची गरज आहे.

नाते असावे प्रेमाचे , जिव्हाळ्याचे आणि सन्मानाचे...

गुलाम बनवू पाहणारे नाते असते काय कामाचे ?

✒ K. Satish

लोकशाही राष्ट्रातील दुर्दैवी शोकांतिका

   या देशात ताजसारख्या पंचतारांकित हाॅटेलमध्ये जेवायला जाण्याचे स्वप्न पाहता पाहता कित्येकांची हयात निघून जाते, पण ते या स्वप्नाची पूर्तता करू शकत नाहीत.

   परंतु, याच देशातील नेते मंडळींच्या मिटींगावर मिटींगा ताजसारख्या पंचतारांकित हाॅटेलमध्ये होणे ही सर्वसामान्य बाब झाली आहे.

   आणि पैसा त्याच जनताजनार्दनांचा की, ज्यांना स्वतःच्या गरजा भागवता भागवता उभ्या हयातीत अशा हाॅटेलमध्ये एक दिवस कुटुंबासहित जेवायला जाण्याचे स्वप्नदेखील पूर्ण करता येत नाही.

✒ K. Satish

सगळा गोंधळ

हिकडंबी झाला धिंगाणा

आन् तिकडंबी झाला धिंगाणा,

कोण कुणाच्या मागं लागलं

काहीचं आता समजंना,

हातातं देतो हातं कुणी

पाय अचानक वढतो,

गोंधळं गोंधळं गोंधळं

सगळा गोंधळं गोंधळं गोंधळं

गोंधळं गोंधळं गोंधळं

सगळा गोंधळं गोंधळं गोंधळं

✒ K. Satish

घुंगट की आड से

घुंगट की आड से यूँ

छुप छुप के ना हमे देखा करो,

दीदार तेरा करने के लिए

हम भी बडे बेचैन है ।

✒ K. Satish

अभिनंदन, शुभेच्छा, कौतुक

आयुष्यातील एक एक टप्पा 

पार पाडत आहात तुम्ही, 

जिद्दीने येणार्‍या प्रत्येक क्षणाला

सामोरे जात आहात तुम्ही

प्रगतीचे तुम्ही शिखर चढावे

हीच मनोमन इच्छा,

तुमच्या भावी आयुष्याला माझ्या

लक्ष लक्ष शुभेच्छा...!!!

दहावीच्या परीक्षेचा महत्वपूर्ण टप्पा यशस्वीरित्या पार पाडणाऱ्या सर्व यशस्वी विद्यार्थ्यांचे मनःपूर्वक अभिनंदन...!!!

तसेच प्रयत्न करूनही परीक्षेत अपयश प्राप्त झालेल्या विद्यार्थ्यांना नव्या उमेदीने, नव्या जोमाने अभ्यास करून पुन्हा परीक्षेत मोठे यश संपादन करण्यासाठी बळ प्राप्त होवो, हीच मनापासून सदिच्छा...!!!

✒ K. Satish

चाँद भी शर्मिंदा है ।

चाँद की रोशनी से सारे तारे चमक उठे,

वह देख दिल की गहराई ने कहा, उफ क्या हँसी नजारा है ।

पर तेरे आने से फिजा में जो रौनक आई है,

उसे देखकर चाँद भी शर्मिंदा है ।

✒ K. Satish